Bogatić - U zagrljaju tri reke

Mačva je takva - puna istorije, roda, pesme i priče. Puna života!

Prostor između dve reke i jedne planine oduvek je važio za jedan od najplodnijih krajeva Srbije. Stari su govorili da nema toga što u Mačvi ne uspeva, a rodnost ove, najveće ravnice ispod Dunava i Save u Srbiji, ušla je u legendu.

Pa ipak, za sve to vreme, Mačva je svoje najveće blago krila - ispod zemlje!

Da je Mačva bogata vodom znalo se oduvek. Ipak, otkriće da se jedan od najvećih geotermalnih izvora na čitavom Balkanu, pa i dobrom delu Evrope, nalazi baš ispod Bogatića bio je, 1982. godine kada je otkriven, prava senzacija u naučnoj zajednici.

Crna Bara je selo na krajnjem severozapadu Mačve. Skućilo se na samom ušću Drine u Savu, a njegovi stanovnici, njih oko dve hiljade, osim prelepim ambijentom mogu da se pohvale i time da se baš kod njih nalazi jedan od najznačajnijih spomenika narodnog graditeljstva ovog kraja iz druge polovine 19. veka - okućnica Jurišića sa vajatom hajduk Stanka.

U mesto koje može da se pohvali titulom najvećeg sela u čitavoj Mačvi danas živi oko 5 hiljada stanovnika. Stanovništvo je nadaleko poznato po uzgoju svinja, a najznačajnije ustanove koje postoje u Badovincima su škola i crkva podignuta još 1833. godine zahvaljujući trudu sveštenika Teodora Teše Popovića.

Bogatić se danas s ponosom seća svojih predaka. Svako selo u ovoj opštini ima spomen obeležje u čast poginulih ratnika, a to nije jedini način na koji se ovde neguje sećanje na pale ratnike. U čast hrabrim borcima na obali Drine njihovi potomci napravili su spomen obeležje - gvozdeni krst za Gvozdeni puk. Da se zna i nikada ne zaboravi slavna bitka i junaci koji su je izvojevali.

Jedno od mesta koje privlači najviše pažnje posetilaca je kuća legendarnog umetnika Milića Stankovića, mnogo poznatijeg kao - Milić od Mačve.

Urednik: Vladimir Novaković
Tekst: Aleksandra Bogdanović
Kamera: Aleksandar Hovjetski, Miloš Raonić
Montaža: Nemanja Radić