Čuvari tradicije

Selo Osanica krasi jedinstven spomenik u svetu, spomenik pastirskoj fruli, duduku, ili kako ovdašnji Vlasi kažu, bušenu. Sviranje duduka bio je mali umetnički predah od svakodnevnog hodanja za stokom.

U pojedinim trenucima i situacijama zvuk frule, duduka ili bušena značio je i svojevrsno muzičko sporazumevanje, dojavu ili signal. Jednostavno sredstvo komunikacije.

U Osanici postoji i škola frule. Tridesetak mladih frulaša, među njima i mnoge devojčice, u svojim nastupima, smotrama i takmičenjima, dočaravaju i pronose bogatstvo muzičkog jezika ovog tradicionalnog pastirskog muzičkog instrumenta.

Svadbarski, pastirski i durgi običaji Vlaha su autoktotoni, veoma neobični i zanimljivi. Pojedini od ovih tradicionalnih običaja odumiru i u homoljskim vlaškim selima.

U Laznici i Osanici nastoje da ih sačuvaju posredstvom raznih manifestacija, programa, izložbi i etno udruženja.

Homolje i Vlaška sela u njemu pripadaju tradicionalnim stočarskim krajevima, pa je razumljivo što je mnogo lepih vlaških običaja vezano za čuvanje stoke, naročito za čuvanje ovaca.

U Homolju i drugim krajevima istočne Srbije vekovima žive, ne jedni pored drugih, nego jedni sa drugima, u idiličnom miru i u slozi Srbi, Vlasi i drugi narodi i nacionalne manjine. Vlasi vole lepe, tradicionalne običaje, nastoje da očuvaju i u okviru svojih udruženja i programa i uz pomoć i saradnju sa većinskim srpskim stanovništvom.