Priboj, prvi deo

Pribio se uz obale drevnog Lima pod večnom zaštitom malog i velikog Bića sa jugozapada, Pobijenika sa jugoistoka, pribojskog Crnog Vrha sa severa i Banjskog brda sa severoistoka. Kad mu se prohte, osmatra svoju Srbiju i susedne zemlje sa najvišeg vrha na Javorju, prikladnog naziva Ober, koji na temenu meri 1486 metara od nivoa mora. Nije se u istoriji pribojavao, još iz doba Nemanjića, da pokaže da pripada srpskim zemljama i da je otvoren i za narode drugih vera i konfesija.

Priboj na Limu.

Čuvar njenih jugozapadnih granica i spona sa susedima, Priboj, grad naš i svoj. Od Beograda udaljen 286 kilometara, od Višegrada, samo tridesetak, do zelenog lica Zlatibora i Užica, osamdeset.

Jedan je Priboj a dva su njegova urbana srca. Staro, u podnožju Bić planine, i novo, dva i po kilometra uzvodno rekom Lim. Stari Priboj se razvio oko srednjovekovnog trga ispod tvrđave Jagat. Novi Priboj je buknuo posle izgradnje fabrike kamiona. Priboj stari čuva sećanje na dugu i zanimljivu prošlost grada. Priboj novi svedoči o godinama privrednog razvoja kada su hiljade kamiona iz ovdašnje fabrike krstarile drumovima Evrope. Dva lica grada, delovi jednog urbanog bića, čvrsto povezani i upućeni jedno na drugo.

Stari grad se osmehuje obnovljenim fasadama svetlih, veselih boja. U samom njegovom jezgru niče moderan hotel, vesnik budućnosti. U neposrednoj blizini su kuće Borisavljevića i znamenitog pribojskog hidrologa i naučnika Vujice Jevđevića, svedoci i čuvari prošlosti. Pod zaštitom su države, kao spomenici kulture. Novi Priboj okitio se drvoredima kestenova u glavnoj gradskoj promenadi i vijugavom povorkom breza na levoj obali Lima. U ovom delu grada blistaju obnovljena lica Osnovne škole „Vuk Karadžić" i Srednje mašinsko-elektrotehničke škole.

Na prostoru današnje opštine Priboj ljudi su živeli i u praistorijsko doba. Prve naseobine u Donjem Polimlju nikle su pre šest i po milenijuma. O tome svedoče rudnici i rudarska naselja u dolini Lima koja pripadaju vinčanskoj kulturi.

Urednik: Vladimir Novaković
Autor: Dragan Stojanović
Snimatelj: Pavle Tanasijević
Montaža: Nemanja Radić